Poezie per mail 18 – De koning spreekt

DE KONING SPREEKT – toespraak van 11/9/’97   tot Bart FM Droog en Rob Scholte ‘dat het verbond met bomaanslagen is verbroken of begonnen doet er nu niet langer toe, ik ben de ongekroonde koning, ik de eigene, ik de enige ik loop niet langer zelf, ik laat mij op handen dragen van party naar afterparty, … Read more

Poëzie per mail 16 – Paludarium

PALUDARIUM Voldaan gevangen in een transparant bestaan van groene dagen en van donkergroene nachten, ligt dit meertje in zichzelf verzonken. Aan de bodem hangen lange waterplanten zacht te wuiven naar het wonderschoon verlicht plafond. Wat zou daar zijn? In trage, steeds herhaalde uren vormt zich er langzaam een kristallen dak van zon, waarin elk beetje … Read more

Poëzie per mail 15 – De stad bruist

de stad bruist van eenlingen solo-passanten in hun solo-cocon ze verlangen naar elkaar als bron voor een gezamenlijk bestaan, ze werken er aan, laten hun deuren wijd openstaan maar blijven alleen in zichzelf gebeuren (Uit: NIKOLA – a Techno Opera in 4D Sound, 2012) Nog steeds opgesloten in het thuisbestaan, met een minieme verlichting van … Read more

Poëzie per mail 13 – De rijke man en de nachtegaal

NINA’S LIED Rozengeur of schone schijn De dingen zijn zoals ze zijn De wereld draait Toekomst of geschiedenis Het heden is zoals het is De wereld draait De wereld draait maar rond en rond Ik ben lucht en ik ben grond Ik ben alleen geen duisternis Omdat de maan er altijd is Die op mij … Read more

Poëzie per mail 12 – De vuurtorenwachter

DE VUURTORENWACHTER HOUDT TEVEEL VAN VOGELS De vogels vliegen in duizendtallen naar het licht in duizendtallen vallen ze in duizendtallen botsen ze in duizendtallen verblind in duizendtallen knock-out in duizendtallen sterven ze De vuurtorenwachter kan dergelijke zaken niet verdragen hij houdt teveel van vogels dus hij zegt Nou ja zeg krijg nou wat En hij … Read more

Poëzie per mail 9 – Lampionnen

LAMPIONNEN Middernacht, langs het water, het dagelijkse rondje met de honden voor het slapen gaan, kwamen er vanuit het oosten zeven stijgende lampionnen aan. In hun kielzog, haast on- hoorbaar, klonk nog wat gezang – zij leve lang, zij leve lang – maar vlak daarboven ging hun licht z’n zwijgende gang in een stil zweven … Read more