Poëzie per mail 17 – Afstallen
OP KLOMPEN Kijk nou, m’n kleren, net lompen, ik moet flaneren op klompen. Ik zou me geeneens met mezelf willen zien, hoe kon ik toch denken dat ik haar verdien – ik kan me wel voor m’n kop stompen. En dan m’n handen, net klauwen, met nagelranden, die rouwen; zo grof en zo smerig, hoe … Read more