Lyrisch chroniqueur in woord en beeld
er staan berichten opzichtig te verkondigen wat er mist in ons leven, hoe we het dienen te leiden, wat ze bieden zijn alternatieven, die niemand wist, maar die door er te staan tot streven worden naar een steeds voller voorgesteld, steeds leger wordend leven (Uit: NIKOLA – a Techno Opera in 4D Sound, 2012) We … Read more
EKSTER Ik dacht Ik kan die strompelende Ekster oppakken Om het oppakken zelf Maar ik kan hem ook laten gaan Om het laten gaan En liet hem gaan En hield die gedachte vast Om het vasthouden zelf Het oppakken Het vasthouden Het laten gaan Eksters kunnen Mooi zingen Wist je dat? Ongepubliceerd, 2013 Toen ik … Read more
SUPERMAN KOOKT EEN EI – al snel ontdekt Superman dat hij over bijzondere krachten beschikt Superman stapt in de keuken. Hij kijkt rond en ziet meteen de koelkast staan, daarin ligt het ongekookte ei. Vlakbij staat een fornuis, met daarop een steelpan die leeg is. Hij vult de pan onder de kraan – hij morst … Read more
DE LAATSTE SACRAMENTEN Verdronken in de diepste wateren van ellende Die op naargeestige wijze Langs de muren van zijn grijze kamer sijpelen Wordt een lijkbleke eenzame ongeneeslijke Stervende Een wonderlijke en levendige schittering Gewaar De gelukzalige vonken van lang geliefde ogen In de schemer van het avondlicht Tegen de vochtige muur Door de wind aangedragen … Read more
DE KONING SPREEKT – toespraak van 11/9/’97 tot Bart FM Droog en Rob Scholte ‘dat het verbond met bomaanslagen is verbroken of begonnen doet er nu niet langer toe, ik ben de ongekroonde koning, ik de eigene, ik de enige ik loop niet langer zelf, ik laat mij op handen dragen van party naar afterparty, … Read more
OP KLOMPEN Kijk nou, m’n kleren, net lompen, ik moet flaneren op klompen. Ik zou me geeneens met mezelf willen zien, hoe kon ik toch denken dat ik haar verdien – ik kan me wel voor m’n kop stompen. En dan m’n handen, net klauwen, met nagelranden, die rouwen; zo grof en zo smerig, hoe … Read more
PALUDARIUM Voldaan gevangen in een transparant bestaan van groene dagen en van donkergroene nachten, ligt dit meertje in zichzelf verzonken. Aan de bodem hangen lange waterplanten zacht te wuiven naar het wonderschoon verlicht plafond. Wat zou daar zijn? In trage, steeds herhaalde uren vormt zich er langzaam een kristallen dak van zon, waarin elk beetje … Read more
de stad bruist van eenlingen solo-passanten in hun solo-cocon ze verlangen naar elkaar als bron voor een gezamenlijk bestaan, ze werken er aan, laten hun deuren wijd openstaan maar blijven alleen in zichzelf gebeuren (Uit: NIKOLA – a Techno Opera in 4D Sound, 2012) Nog steeds opgesloten in het thuisbestaan, met een minieme verlichting van … Read more
ZWANENMEER Tranen, almaar in tranen – sprakeloos zit hij achter de toetsen ineengedoken, alleen die ene taal, aan zijn handen ontsproten, zingt op geniale wijze van verdrinken willen in het bonken van zijn rechter voetpedaal: – houd het aan – houd die klanken aan – ook jij kan zo worden, ook jij. Op die lange … Read more
NINA’S LIED Rozengeur of schone schijn De dingen zijn zoals ze zijn De wereld draait Toekomst of geschiedenis Het heden is zoals het is De wereld draait De wereld draait maar rond en rond Ik ben lucht en ik ben grond Ik ben alleen geen duisternis Omdat de maan er altijd is Die op mij … Read more