Lyrisch chroniqueur in woord en beeld
“Mij staat iets grotesks en barokkigs voor ogen, in aard en taalgebruik: vrolijk en buitenissig, waardoor juist de dramatische gebeurtenissen extra lading kunnen krijgen als nadrukkelijk verstilde momenten — er moet natuurlijk ook nog iemand dood, al vind ik dat dit al aardig wordt ingelost door de val van Vredenburg zelf. Daarnaast is het de … Read more
Hoe breken we, hoe breken we Die muren om ons heen Hoe steken ze, hoe steken ze De uren, koud als steen Die huiverend zijn doorgebracht Nadat je voor jezelf bedacht Dat het misschien het beste was Met muren om je heen Hoe breken we die steen Hoe raken we, hoe raken we Die muren … Read more
VROUWE Daar is ze dan. Haar vleugels heeft ze lang geleden afgedaan. Van oude levens tot vandaag de dag weet ze tekens; ze geeft aandacht aan. Kom maar hier, gebiedt ze, vragen mag. Alles wordt voldaan; wie mij kan raden hoort mij toe. Vervolgens moet ze zachtjes lachen, legt ze alles nogmaals uit. Kijk, zegt … Read more
Paul: Zo vader, ik moet ook weer verder. De directie vergadert Vanavond laat betreffende het voortbestaan De bonden willen zekerheid, en zij stellen eisen Maar daar willen wij niet aan Vader: Wat jij moet doen, zul je zelf dan wel het beste weten Je hebt het mij proberen uit te leggen Ik kan in ieder … Read more
Kinderen: Ja, Theseus heeft spieren En hij heeft een zwaard De toekomst is met hem hier aan boord ook veel meer waard Ja, Theseus, onze ridder Ja, Theseus, onze broeder Ja, Theseus… Moeder: Ja, Theseus zal echt niet meegaan Kinderen: Wie zegt dat? Moeder: Zijn moeder. Theseus: Moeder? Uit: Het Monster van Minos (The Monster … Read more