Poëzie per mail 28 – Nabestaan

NABESTAAN 

Het valt nogal niet mee
aan gene zijde.
Vooral in het begin,
nog nieuw als vage vorm van entiteit,
besteed je haast de meeste tijd
aan redderen op aarde.
Je leeft nog voort in allerlei gedachten,
er zijn er zelfs die op je wachten,
of menen je nog af en toe te zien
in mensenmassa's, spiegels, verre neven, nichten
(die 's avonds stiekem glaasjes lichten
vol ongepaste vragen).
Rusten is er dus niet bij,
al wordt het wel allengs vrij rustig;
verschijn je hoogstens af en toe nog
in een droom, of iemand
noemt per ongeluk je naam.
Het wordt van nu af aan wat kalmer.
Een achterkleinkind herinnert zich nog vaag
dat ergens iemand ooit iets van je zei:
je bent al bijna helemaal voorbij.
Even wachten nog
en er is niemand meer
die van je weet.
Dan mag je eindelijk ook
jezelf vergeten.

Uit: Klein Oera Linda (Contact, 2006)

We waren het in de loop der jaren misschien bijna vergeten, maar aan alles komt een einde. Dat is niet leuk, en we stellen het liever ook uit door er niet aan te denken, het voor ons uit te schuiven, of zelfs door ons vrijwillig op te laten sluiten als dat de directe nabijheid van een einde voor ons of een ander kan voorkomen.

Forest, graveyard, people (2021)

Maar getallen liegen niet. Iedere dag staan ze in de krant, de hoeveelheid eindes van anderen (nabijen misschien zelfs soms) en ook een aangekondigde reeks van 28 dagen is na 28 dagen voorbij. Maar wat geweest is, leeft nog voort in gedachten. We veranderen in contact met anderen, of dat nou de intensieve contacten binnen huishoudens zijn, of de terloopse contacten van een dagelijks gedicht. Zelfs na afloop veranderen we nog daardoor.

Ik ben in ieder geval met veel plezier met jullie mee veranderd, en heb daarbij ontdekt dat er twee werelden zijn wat betreft mijn gedichten: het gedicht zelf (hoe het werd geschreven) en wat ik er in deze dagelijkse tekstjes bij heb geschreven, waardoor de gedichten zelf soms leken te veranderen. Ik hoop dat het jullie wereld, binnen die enorme veranderende wereld om ons heen, ook een beetje heeft veranderd.

Niets blijft hetzelfde, zelfs dezelfde gedichten niet.

Ruben van Gogh

Interesse? Neem vrijblijvend contact met me op.

Expositie: #smartphoneart @deutrechter

In 2023 hangt mijn kunst het hele jaar in Stadsbrasserie de Utrechter, Vredenburg 40, recht tegenover TivoliVredenburg. Lees er hier meer over.

Smartphoneart expositie in de Utrechter